کمیسیون مرکز تخصصی موعود در سیزدهمین همایش بین المللی دکترین مهدویت با مشارکت مجمع جهانی اهل بیت(ع)
حجت الاسلام پورعلی گفت: در عصر ظهور اتفاقات زیادی رخ خواهد داد. ما با اسم الظاهر خدا حشر و نشر داریم ولی مردم در عصر ظهور با اسم الباطن خدا حشر و نشر خواهند داشت.
به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ در روند برگزاری روز دوم سیزدهمین همایش بین المللی دکترین مهدویت، کمسیون "مرکز تخصصی موعود حوزه علمیه قم" به ریاست حجت الاسلام و المسلمین دکتر «نصرت الله آیتی» و حضور حجت الاسلام «دکتر سیدعلی هاشمی» و حجت الاسلام «محمدمهدی حائری پور» به عنوان کارشناسان ـ صبح امروز ـ جمعه 22 اردیبهشت ماه ـ در مدرسه امام موسی کاظم(ع) قم برگزار شد.
در ابتدا خانم «فاطمه عسگرپور» که با مقاله "یهود در عصر ظهور" در این همایش شرکت کرده است، در ارائه مقاله خود اظهار داشت: آیاتی دلالت می کند که یهودیان در عصر ظهور حضور دارند همچنین روایاتی آمده است که امام زمان با کتاب یهود با آنها محاجه می کند.
وی افزود: بیشترین روایات به نبرد یهودیان دلالت دارد و حضرت با تدابیر فرهنگی و روشنگری و تدابیر نظامی آنها را شکست خواهد داد. در زمان ظهور حضرت عیسی، عصر ظهور اسلام است و همه ادیان وارد اسلام خواهند شد و در نبرد شدیدی یهودی ها از بین می رود.
این پژوهشگر با بیان اینکه روایاتی دلالت می کند که یهود مدت طولانی در زمان حضرت حضور دارند، افزود: یهود همیشه در پی فتنه انگیزی هستند و نقش موثری در حوادث عصر ظهور دارند. در روایات دیگر به اخراج یهودیان از شهرهای عرب، جزیه گرفتن از آنها، اسلام آوردن یهودیان و نبرد دجال اشاره شده است.
در ادامه خانم دکتر «فاطمه مریدی» در ارائه مقاله "ردپای موعود گرایی در الهیات اجتماعی" اظهار داشت: موعود گرایی از قرن بیستم به بعد در اشکال مختلف ظهور و بروز داشته است.
وی افزود: در میان متکلمان مسلمان، بحث الهیات اجتماعی شکل نگرفته است ولی در مسیحیت، اندیشه نجات گرایی بیشتر مورد توجه قرار گرفته و از مباحث دینی وارد مسائل اجتماعی شده است.
این پژوهشگر مهدوی ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران از پرچمداران اصلی موعود گرایی است ولی متأسفانه به بُعد جهانی آن پرداخته نشده است.
وی اظهار داشت: موعود باوری در مسیحیت از آئین یهودیت اخذ شده است. در موعودگرایی مسیحی بر موعود شخصی پرداخته شده و منظور از آن رجعت است و در جنبه های جمعی و اجتماعی آن به موضوع نجات پرداخته می شود.
خانم مریدی ادامه داد: در موعودگرایی مسیحی مهمترین مسئله انتقاد از وضع موجود و انجام اصلاحات است. تأیرگذارترین مسیحیت، صهیونیسم مسیحی بوده و در این دیدگاه، موعودگرایی سیاسی است.
وی با بیان اینکه الهیات فمینیستی از مهمترین مباحث در موعودگرایی مسیحی است، افزود: موعودگرایی مسیحی معتقد است که در هر هزار سال ما برای نجات امیدوار به اتفاقات شگرف هستیم.
در ادامه «مجتبی خانی» در ارائه مقاله "واکاوی عفو و انتقام در سیره همام مهدی" اظهار داشت: یکی از القاب معروف امام زمان منتقم است و مطابق روایات ایشان از دشمنان خدا و قاتلین انبیا و اولیا و به طور ویژه امام حسین(ع) انتقام خواهند گرفت.
وی ادامه داد: امام مهدی، امام مهربانی هاست و در مورد امام زمان در روایات تعابیر رحمةالله الواسعه، رحمةللعالمیه رحمةالرب و ... آمده است و به طور کلی همه امامان مهربان ترین انسان ها هستند.
این پژوهشگر در تبیین معنای لغوی و اصطلاحی انتقام گفت: انتقام به معنای عقوبت در برابر جرم است و معنای جزا، کیفر جرم و گناه را می دهد. انتقام در قرآن به معنای جزای گناه و عذاب الهی می باشد در روایات به معنی جزای جرم و گناه است.
وی با بیان اینکه انتقام به فردی و اجتماعی(الهی) تقسیم می شود، افزود: انتقام امام فردی است یا اجتماعی است؟ مطابق روایات امام از دو طایفه انتقام خواهند گرفت: انتقام از دشمنان خدا و انتقام خون انبیا و اولیا از قاتلین ایشان. انتقام از دشمنان خدا انتقام اجتماعی است و به معنی جزای جرم مقابله با امام مهدی است و مطابق روایات انتقامِ امام تنها منحصر به انتقام خون اجدا طاهرینش نیست بلکه انتقام خون انبیا و اولیا و انتقام از دشمنان خدا را نیز شامل می شود. انتقام امام فردی و اجتماعی نیست بلکه انتقام ویژه است امام بُعد فردی و اجتماعی دارد همچنین جایگاه امامت را دارد. و امامت حق ویژه ای برای ایشان قائل است که آثار گسترده ای دارد که بر آن مترتب می شود و امام با برقراری عدالت اجتماعی در سطح جهان انتقام واقعی را خواهد گرفت. حق ویژه ولی خدا (بالاترین اهداف تمام انبیا و اولیا) برقراری حکومت الله و حاکمیت عدالت جهانی است. با احقاق این حق ویژه انتقام اساسی از دشمنان خدا و قاتلان انبیا و اولیا گرفته خواهد شد.
حجت الاسلام «ابراهیم پوعلی» در ارائه مقاله خود با عنوان "ظهور حضرت قائم(عج) تجلی دولت توحید با اسم الباطن" اظهار داشت: در عصر ظهور اتفاقات زیادی رخ خواهد داد. ما با اسم الظاهر خدا حشر و نشر داریم ولی مردم در عصر ظهور با اسم الباطن خدا حشر و نشر خواهند داشت.
وی ادامه داد: خدا چهار امّهات اسماء به نام های اول، آخر، ظاهر و باطن دارد. عالم ماده مرتبه اسم ظاهر است و عالم عقول، عالم باطن است. ملازمه ای بین مرگ و شهود عالم باطن عالم وجود ندارد چه بسا انسان هایی باطن عالم را ببینند و برای آنها الظاهر باشد.
این پژوهشگر در بیان دلایل خویش گفت: روایاتی دلالت می کند که ظهور را یوم الله معرفی می کند. روایاتی می گوید در عصر ظهور عالم به اشراق ربّ تبدیل خواهد شد. یا در روایات دیگر آمده است که روابط مومنین و شیعیان، روابط قلبی خواهد بود. مومن در غرب برادر خود در شرق را خواهد دید. روایت می گوید مومن نه مردم؛ در ظهور حضرت این خصوصیت مومن خواهد بود. در روایاتی آمده است این ارتباطات بدون وسائل ارتباطی است و در روایتی آمده که برای ارتباط بین حضرت و شیعیان هیچ وسیله و نامه ای وجود نخواهد داشت و این نشان می دهد که رابطه شیعیان با حضرت رابطه شأن و ذی شأن است.
وی ادامه داد: روایات دیگر می گوید که حضرت بر اساس علم و حقائق قضاوت خواهد کرد. یا حضرت از افرادی انتقام خواهند گرفت. چون این ها در باطن خود بر کار اجدادشان راضی هستند به این خاطر از این ها هم انتقام خواهند گرفت. یا روایات رشد عقول هم بر این مسئله دلالت دارد.
به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ در روند برگزاری روز دوم سیزدهمین همایش بین المللی دکترین مهدویت، کمسیون "مرکز تخصصی موعود حوزه علمیه قم" به ریاست حجت الاسلام و المسلمین دکتر «نصرت الله آیتی» و حضور حجت الاسلام «دکتر سیدعلی هاشمی» و حجت الاسلام «محمدمهدی حائری پور» به عنوان کارشناسان ـ صبح امروز ـ جمعه 22 اردیبهشت ماه ـ در مدرسه امام موسی کاظم(ع) قم برگزار شد.
در ابتدا خانم «فاطمه عسگرپور» که با مقاله "یهود در عصر ظهور" در این همایش شرکت کرده است، در ارائه مقاله خود اظهار داشت: آیاتی دلالت می کند که یهودیان در عصر ظهور حضور دارند همچنین روایاتی آمده است که امام زمان با کتاب یهود با آنها محاجه می کند.
وی افزود: بیشترین روایات به نبرد یهودیان دلالت دارد و حضرت با تدابیر فرهنگی و روشنگری و تدابیر نظامی آنها را شکست خواهد داد. در زمان ظهور حضرت عیسی، عصر ظهور اسلام است و همه ادیان وارد اسلام خواهند شد و در نبرد شدیدی یهودی ها از بین می رود.
این پژوهشگر با بیان اینکه روایاتی دلالت می کند که یهود مدت طولانی در زمان حضرت حضور دارند، افزود: یهود همیشه در پی فتنه انگیزی هستند و نقش موثری در حوادث عصر ظهور دارند. در روایات دیگر به اخراج یهودیان از شهرهای عرب، جزیه گرفتن از آنها، اسلام آوردن یهودیان و نبرد دجال اشاره شده است.
در ادامه خانم دکتر «فاطمه مریدی» در ارائه مقاله "ردپای موعود گرایی در الهیات اجتماعی" اظهار داشت: موعود گرایی از قرن بیستم به بعد در اشکال مختلف ظهور و بروز داشته است.
وی افزود: در میان متکلمان مسلمان، بحث الهیات اجتماعی شکل نگرفته است ولی در مسیحیت، اندیشه نجات گرایی بیشتر مورد توجه قرار گرفته و از مباحث دینی وارد مسائل اجتماعی شده است.
این پژوهشگر مهدوی ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران از پرچمداران اصلی موعود گرایی است ولی متأسفانه به بُعد جهانی آن پرداخته نشده است.
وی اظهار داشت: موعود باوری در مسیحیت از آئین یهودیت اخذ شده است. در موعودگرایی مسیحی بر موعود شخصی پرداخته شده و منظور از آن رجعت است و در جنبه های جمعی و اجتماعی آن به موضوع نجات پرداخته می شود.
خانم مریدی ادامه داد: در موعودگرایی مسیحی مهمترین مسئله انتقاد از وضع موجود و انجام اصلاحات است. تأیرگذارترین مسیحیت، صهیونیسم مسیحی بوده و در این دیدگاه، موعودگرایی سیاسی است.
وی با بیان اینکه الهیات فمینیستی از مهمترین مباحث در موعودگرایی مسیحی است، افزود: موعودگرایی مسیحی معتقد است که در هر هزار سال ما برای نجات امیدوار به اتفاقات شگرف هستیم.
در ادامه «مجتبی خانی» در ارائه مقاله "واکاوی عفو و انتقام در سیره همام مهدی" اظهار داشت: یکی از القاب معروف امام زمان منتقم است و مطابق روایات ایشان از دشمنان خدا و قاتلین انبیا و اولیا و به طور ویژه امام حسین(ع) انتقام خواهند گرفت.
وی ادامه داد: امام مهدی، امام مهربانی هاست و در مورد امام زمان در روایات تعابیر رحمةالله الواسعه، رحمةللعالمیه رحمةالرب و ... آمده است و به طور کلی همه امامان مهربان ترین انسان ها هستند.
این پژوهشگر در تبیین معنای لغوی و اصطلاحی انتقام گفت: انتقام به معنای عقوبت در برابر جرم است و معنای جزا، کیفر جرم و گناه را می دهد. انتقام در قرآن به معنای جزای گناه و عذاب الهی می باشد در روایات به معنی جزای جرم و گناه است.
وی با بیان اینکه انتقام به فردی و اجتماعی(الهی) تقسیم می شود، افزود: انتقام امام فردی است یا اجتماعی است؟ مطابق روایات امام از دو طایفه انتقام خواهند گرفت: انتقام از دشمنان خدا و انتقام خون انبیا و اولیا از قاتلین ایشان. انتقام از دشمنان خدا انتقام اجتماعی است و به معنی جزای جرم مقابله با امام مهدی است و مطابق روایات انتقامِ امام تنها منحصر به انتقام خون اجدا طاهرینش نیست بلکه انتقام خون انبیا و اولیا و انتقام از دشمنان خدا را نیز شامل می شود. انتقام امام فردی و اجتماعی نیست بلکه انتقام ویژه است امام بُعد فردی و اجتماعی دارد همچنین جایگاه امامت را دارد. و امامت حق ویژه ای برای ایشان قائل است که آثار گسترده ای دارد که بر آن مترتب می شود و امام با برقراری عدالت اجتماعی در سطح جهان انتقام واقعی را خواهد گرفت. حق ویژه ولی خدا (بالاترین اهداف تمام انبیا و اولیا) برقراری حکومت الله و حاکمیت عدالت جهانی است. با احقاق این حق ویژه انتقام اساسی از دشمنان خدا و قاتلان انبیا و اولیا گرفته خواهد شد.
حجت الاسلام «ابراهیم پوعلی» در ارائه مقاله خود با عنوان "ظهور حضرت قائم(عج) تجلی دولت توحید با اسم الباطن" اظهار داشت: در عصر ظهور اتفاقات زیادی رخ خواهد داد. ما با اسم الظاهر خدا حشر و نشر داریم ولی مردم در عصر ظهور با اسم الباطن خدا حشر و نشر خواهند داشت.
وی ادامه داد: خدا چهار امّهات اسماء به نام های اول، آخر، ظاهر و باطن دارد. عالم ماده مرتبه اسم ظاهر است و عالم عقول، عالم باطن است. ملازمه ای بین مرگ و شهود عالم باطن عالم وجود ندارد چه بسا انسان هایی باطن عالم را ببینند و برای آنها الظاهر باشد.
این پژوهشگر در بیان دلایل خویش گفت: روایاتی دلالت می کند که ظهور را یوم الله معرفی می کند. روایاتی می گوید در عصر ظهور عالم به اشراق ربّ تبدیل خواهد شد. یا در روایات دیگر آمده است که روابط مومنین و شیعیان، روابط قلبی خواهد بود. مومن در غرب برادر خود در شرق را خواهد دید. روایت می گوید مومن نه مردم؛ در ظهور حضرت این خصوصیت مومن خواهد بود. در روایاتی آمده است این ارتباطات بدون وسائل ارتباطی است و در روایتی آمده که برای ارتباط بین حضرت و شیعیان هیچ وسیله و نامه ای وجود نخواهد داشت و این نشان می دهد که رابطه شیعیان با حضرت رابطه شأن و ذی شأن است.
وی ادامه داد: روایات دیگر می گوید که حضرت بر اساس علم و حقائق قضاوت خواهد کرد. یا حضرت از افرادی انتقام خواهند گرفت. چون این ها در باطن خود بر کار اجدادشان راضی هستند به این خاطر از این ها هم انتقام خواهند گرفت. یا روایات رشد عقول هم بر این مسئله دلالت دارد.